Παραγραφή, φορολογικές υποθέσεις, νομολογία Limitation, tax cases, case law
Ημερομηνία Έκδοσης:
2020
Εκδότης:
Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών
Περίληψη:
Η θέσπιση του Κ.Φ.Δ (Ν.4174/2013) , που ρύθμισε κατά τρόπο ενιαίο το ζήτημα της παραγραφής του δικαιώματος του Δημοσίου προς επιβολή φόρου για όλα τα είδη των φορολογιών και έθεσε καινούρια χρονικά όρια και κανόνες για την παραγραφή, σε συνδυασμό με τις αλλεπάλληλες και διαδοχικές παρατάσεις του χρόνου παραγραφής των φορολογικών υποθέσεων, στις οποίες συστηματικά προέβαινε επί σειρά ετών ο νομοθέτης , έφεραν στην επικαιρότητα τον θεσμό της φορολογικής παραγραφής κατά τα τελευταία έτη , προκαλώντας ατέρμονες θεωρητικές συζητήσεις, και κινητοποιώντας τη νομολογία, ώστε να δοθούν απαντήσεις σε καίρια ερωτήματα ως προς τα επιτρεπτά όρια αυτής. Οι Φορολογικές Αρχές, λόγω ελλείψεως κατάλληλων μέσων και επαρκούς ανθρώπινου δυναμικού, αδυνατούσαν να διεξάγουν τους οικείους φορολογικούς ελέγχους εντός του κανόνα της πενταετούς παραγραφής, ενώ, από την άλλη πλευρά, προβάλλοντας επιχειρήματα νομιμότητας και συνταγματικότητας ως προς τις θεσπιζόμενες παρατάσεις και την ενεργοποίηση των εξαιρετικών μορφών παραγραφής, όπως η δεκαετής. Οριστικές απαντήσεις στα ανακύψαντα ζητήματα έδωσε , εν τέλει, η νομολογία του Συμβουλίου της Επικρατείας, η οποία, ιδίως από το έτος 2017 και εντεύθεν, με σειρά σχετικών αποφάσεων, αποσαφήνισε το τοπίο και αποκρυστάλλωσε τις αρχές και τους κανόνες, στους οποίους πρέπει να υπακούει η φορολογική παραγραφή, κρίνοντας παράλληλα, κατά τρόπο αμετάκλητο, τόσο τις σχετικές νομοθετικές επιλογές όσο και τις ακολουθείσες πρακτικές της Φορολογικής Διοίκησης. Στην παρούσα εργασία επιχειρείται η επισκόπηση της ανωτέρω κρίσιμης νομολογίας και η παρουσίαση των συμπερασμάτων, που απορρέουν και εξάγονται από αυτή.
Abstract:
The legislative framework set by Law No. 4174/2013, regulating uniformly the issue of state΄s limitation period right of tax enforcement concerning to all kinds of tax and setting new time limits and norms for limitation period, coupled with successive extensions of tax limitation periods which were for a number of years systematically imposed by the legislator, revived the issue of limitation period for Tax Authorities during the recent years, creating endless theoretical discussions and leading the jurisprudence to giving answers in crucial questions concerning admissible duration limits of limitation period. The Tax Authorities, due to the lack of proper means and sufficient human resources, were unable to conduct the regular tax audits within the five year limitation period, raising on the other hand arguments against the legitimacy and constitutionality of the repeated extensions and the activation of exceptional kinds of limitation periods such as the ten- year limitation period. Definitive answers were finally given by the jurisprudence of the Council of State which with a series of relevant court decisions since 2017, has clarified the principles and rules applicable to the tax limitation period, assessing at the same time in a definitive and irrevocable manner the relevant legislative options and practices followed by the Tax Authorities. The present document attempts an overview of the above mentioned relevant jurisprudence as well as a presentation of the conclusions extracted from the above analysis.
Περιγραφή:
Διπλωματική εργασία - Πάντειο Πανεπιστήμιο. Τμήμα Δημόσιας Διοίκησης, ΠΜΣ, κατεύθυνση Δίκαιο, Τεχνολογία και Οικονομία, 2020
