Προστασία των θαλάσσιων βιολογικών πόρων στον ευρύτερο μεσογειακό χώρο πρωτίστως μέσα από την εφαρμογή των κανόνων Montego Bay για το δίκαιο της θάλασσας
Τίτλος:
Protecting marine biological resources in the wider Mediterranean area primarily through the application of Montego Bay rules on the law of the sea
Κύρια Υπευθυνότητα:
Σταυρουλάκης, Αντώνιος Α.
Επιβλέπων:
Τσάλτας, Γρηγόρης Ι., 1950-
Θέματα:
Keywords:
Βιοποικιλότητα, θαλάσσιοι βιολογικοί πόροι, προστασία Μεσογείου, Δίκαιο της Θάλασσας, υπεραλιεία Biodiversity, marine biological resources, Mediterranean protection, Law of the Sea, overfishing
Ημερομηνία Έκδοσης:
2020
Εκδότης:
Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών
Περίληψη:
Η παρούσα εργασία έχει ως αντικείμενο την προστασία των θαλάσσιων βιολογικών πόρων που βρίσκονται στην περιοχή της Μεσογείου, με κεντρικό ζήτημα τηνπροστασία τους και τον τρόπο τον οποίο υλοποιείται πρωτίστως μέσα από την εφαρμογή της Σύμβασης για το Δίκαιο της Θάλασσας (Montego Bay, 1982). Στο πρώτο κεφάλαιο γίνεται μία ανάλυση της βιοποικιλότητας, των βιολογικών πόρων και την σημασία της προστασίας τους. Με την πάροδο των ετών και την εξέλιξη της τεχνολογίας, άνοιξαν νέοι ορίζοντες και νέες δυνατότητες για το ερευνητικό πεδίο του ανθρώπινου είδους καθώς προχώρησε σε έρευνες σε πολύ μεγάλα βάθη. Με τα νέα δεδομένα που διαμορφώθηκαν, εμφανίστηκαν κενά του υπάρχοντος θεσμικού πλαισίου τα οποία με το Δίκαιο της θάλασσας επιδιώχθηκε να καλυφθούν. Στο δεύτερο κεφάλαιο γίνετε μία αποτίμηση στην κατάσταση που επικρατεί την σημερινή εποχή στη Μεσόγειο σε συνάρτηση με την ρύπανση. Αναφέρονται τα είδη ρύπανσης και με ποιο τρόπο καταλήγουν στην Μεσόγειο. Έπειτα αναλύεται η ρύθμιση των θαλάσσιων βιολογικών πόρων μέσω της Σύμβασης της Βαρκελώνης και το πρωτόκολλο σχετικά με τις ειδικά προστατευόμενες περιοχές και τη βιοποικιλότητα της Μεσογείου. Αναλύεται το παλαιό και το νέο πρωτόκολλο και οι λόγοι που οδήγησαν στην υιοθέτηση του νέου πρωτοκόλλου καθώς και το περιβαλλοντικό πρόγραμμα των Ηνωμένων Εθνών. Στο τρίτο κεφάλαιο αναλύονται οι μέθοδοι αντιμετώπισης των κινδύνων και των επιπτώσεων τους στην Μεσόγειο και οι πρακτικές προστασίας για την διαχείριση αποθεμάτων των θαλάσσιων βιολογικών πόρων. Στο σημείο αυτό αναφέρονται οι πρακτικές που βρίσκονται ήδη σε εφαρμογή, όπως είναι οι θαλάσσιες περιοχές με οικολογική και βιολογική σημασία (EBSA), οι ειδικά προστατευόμενες περιοχές Μεσογειακής σημασίας -ΕΠΠΜΣ (SPAMI AREAS),οι Θαλάσσιες Προστατευόμενες Περιοχές (MPAs), το δίκτυο Natura 2000 και οι υδατοκαλλιέργειες. Αναφέρονται οι περιοχές που έχουν ανακηρυχτεί και το νομικό καθεστώς που διέπονται. Επιπλέον, καταλήγουμε στις προκλήσεις που παρουσιάζονται για την προστασία του θαλάσσιου περιβάλλοντος, ένα από το πιο επίκαιρα ζητήματα αυτή τη στιγμή για την διεθνή κοινότητα, στον χώρο της προστασίας του περιβάλλοντος και της εξέλιξης του θεσμικού πλαισίου. Στον τομέα της αλιείας, ο οποίος βρίσκεται αντιμέτωπος με μεγάλες προκλήσεις, τις οποίες η διεθνής κοινότητα καλείται άμεσα να επιλύσει διαπιστώνεται ότι ήδη οι παράνομες μέθοδοι αλιείας έχουν κοστίσει ακριβά στην βιώσιμη διατήρηση της βιοποικιλότητας των θαλάσσιων οικοσυστημάτων της Μεσογείου. Η αλιεία, διαχειρίζεται από περιφερειακούς οργανισμούς κρατών, έργο των οποίων αποτελεί, μεταξύ άλλων, η παρακολούθηση και ο έλεγχος των αλιευτικών στόλων και των αποθεμάτων που οι τελευταίοι συλλέγουν, με σκοπό την διατήρηση της βιωσιμότητας. Κρίνεται λοιπόν αναγκαιότερο από ποτέ, η αναβάθμιση του ρόλου τους, ώστε να ανταποκριθούν αποτελεσματικότερα στις σύγχρονες προκλήσεις και απαιτήσεις που διαφαίνονται. Στο τέταρτο κεφάλαιο αναλύεται η επιδίωξη να καλυφτούν τα κενά αυτά με τις διεργασίες της τρίτης συνδιάσκεψης των Ηνωμένων Εθνών που είχε ως στόχευση να διαμορφώσει ένα ολοκληρωμένο θεσμικό πλαίσιο με κανόνες που διέπουν την θάλασσα στην Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας (1982). Επιπλέον αναλύεται το καθεστώς που διέπει τις κλειστές και ημίκλειστες θάλασσες και ιδιαίτερα την ημίκλειστη Μεσόγειο θάλασσα, καθώς και οι εκάστοτε οριοθετήσεις θαλασσίων ζωνών και οι δυνατότητες για αλιευτική δραστηριότητα σε αυτές. Η παγκόσμια κοινότητα μέσω του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών με στόχο την αποτελεσματικότερη προστασία της βιοποικιλότητας και την αυξημένη πλέον ενασχόληση με τους γενετικούς πόρους διαπιστώνοντας το νομοθετικό κενό στο δίκαιο της θάλασσας, ανέλαβε νέα πρωτοβουλία για ένα νέο Θεσμικό πλαίσιο και την υιοθέτηση νέων δεσμευτικών οργάνων. Η νέα αυτή Σύμβαση για τη Βιολογική Ποικιλότητα (Ρίο ντε Τζανέιρο, 1992), η οποία και αναλύεται στο πέμπτο κεφάλαιο, πρόκειται για την νεότερη εξέλιξη στον τομέα της προστασίας του θαλάσσιου περιβάλλοντος που απαιτεί συλλογική προσέγγιση από όλα τα κράτη της διεθνούς κοινότητας. Στο έκτο κεφάλαιο αναλύονται τα καθεστώτα αλιείας στην σύγχρονη διάσταση τους μέσω της συμφωνίας των Ηνωμένων Εθνών για τα αλιευτικά αποθέματα. Η ανάπτυξη της τεχνολογίας, στον τομέα της αλιείας, έχει ευνοήσει την άνθηση παράνομων μεθόδων που θέτουν σε κίνδυνο την βιώσιμη διατήρηση των αλιευτικών αποθεμάτων. Στην εργασία αναγράφεται το κανονιστικό πλαίσιο της ΕΕ για την καταπολέμηση τους και αναλύονται οι μορφές παράνομης, άναρχης και λαθραίας αλιείας. Στην παρούσα εργασία στο έβδομο κεφάλαιο γίνεται μία καταγραφή του υπάρχοντος θεσμικού πλαισίου για την διαχείριση και την προστασία των βιολογικών πόρων στις περιοχές της Μεσογείου μέσω από την εφαρμογή των Διεθνών κανόνων και των Συμφωνιών των κρατών της Μεσογείου. Στην συνέχεια, γίνεται αναφορά στις συνθήκες και στις συμφωνίες μεταξύ των κρατών τις Μεσογείου με τρίτες χώρες. Έπειτα γίνεται αναφορά στους Διεθνείς Οργανισμούς Προστασίας της αλιείας και στη Διεθνή Οργάνωση τροφίμων και γεωργίας (F.A.O.) και το ρυθμιστικό πλαίσιο στον τομέα της αλιείας
Abstract:
The present work is aimed at protecting marine biological resources located in the Mediterranean region, with a central concern for their protection and how it is implemented primarily through the implementation of the Convention on the Law of the Sea (Montego Bay, 1982). The first chapter provides an analysis of biodiversity, biological resources and the importance of their protection. As the years passed and technology evolved, new horizons and new possibilities were opened up for the research field of the human species as it proceeded to research at a very deep level. With the new data being formed, gaps in the existing institutional framework emergedwhich, by the Law of the Sea, sought to fill. In the second chapter you make an assessment of the current state of affairs in the Mediterranean in terms of pollution. The types of pollution are mentioned and how they end up in the Mediterranean. It then analyzes the regulation of marine biological resources through the Barcelona Convention and the Protocol on Specially Protected Areas and Biodiversity of the Mediterranean. The old and new protocols and the reasons for adopting the new protocol as well as the United Nations environmental program are analyzed. The third chapter discusses the methods for dealing with the risks and their impacts on the Mediterranean and the protection practices for the management of stocks of marine biological resources. This includes practices already in place, such as EBSAs, SPAMI AREAS, Marine Protected Areas (MPAs), the Natura network 2000 and aquaculture. The areas that have been declared and the legal status they have been mentioned are listed. In addition, we end up with the challenges posed to protecting the marine environment, one of the most pressing issues for the international community right now, in the field of environmental protection and the evolution of the institutional framework. In the fisheries sector, which is facing major challenges that the international community is urgently required to address, it has been found that illegal fishing methods have already cost dearly to sustain the biodiversity of the Mediterranean marine ecosystems. Fisheries are managed by regional organizations of States, whose task is, inter alia, to monitor and control the fishing fleets and stocks they collect, in order to maintain sustainability. It is therefore more important than ever to upgrade their role to respond more effectively to the current challenges and demands that are emerging. The fourth chapter analyzes the attempt to close these gaps with the proceedings of the Third United Nations Conference, which aimed to establish an integrated institutional framework with rules governing the sea in the Convention on the Law of the Sea (1982). In addition, the status of closed and semi-enclosed seas and in particular the semi-enclosed Mediterranean Sea is analyzed, as well as the delimitation of sea zones and the opportunities for fishing activities there. The global community through the United Nations, aiming at more effective protection of biodiversity and increased access to genetic resources, recognizing the legislative gap in maritime law has taken a new initiative for a new Institution and the adoption of new binding instruments. This new Convention on Biological Diversity (Rio de Janeiro, 1992), which is dealt with in Chapter Five, is the latest development in the field of marine environment protection that requires a collective approach by all States of the international community. The sixth chapter analyzes modern fisheries regimes through the United Nations Fisheries Reserve Agreement. The development of technology in the fisheries sector has favored the development of illegal methods which endanger the sustainable conservation of fish stocks. The work outlines the EU regulatory framework for combating them and analyzes the forms of illegal, unregulated and illegal fishing. In this seventh chapter, an overview of the existing institutional framework for the management and protection of biological resources in the Mediterranean region is made through the application of the International Rules and Agreements of the Mediterranean States. Reference is then made to the treaties and agreements between the Mediterranean States and third countries. Reference is then made to the International Fisheries Protection Organizations and the International Food and Agriculture Organization (F.A.O.) and the regulatory framework for fisheries.
Περιγραφή:
Διπλωματική εργασία - Πάντειο Πανεπιστήμιο. Τμήμα Διεθνών, Ευρωπαϊκών και Περιφερειακών Σπουδών, ΠΜΣ, κατεύθυνση Διεθνές και Ευρωπαϊκό Δίκαιο και Διακυβέρνηση του Περιβάλλοντος, 2020
