Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών
Περίληψη:
Η παρούσα εργασία έχει στόχο να θίξει τα προβλήματα του εμπόρου, ο οποίος τολμάει, παρά τους κινδύνους να προβαίνει σε διασυνοριακές συναλλαγές, αποσκοπώντας στο ίδιο κέρδος, το οποίο με τη σειρά του οδηγεί στη γενικότερη οικονομική ευημερία. Μέσα από αυτά, ανα-δεικνύονται τρόποι μείωσης των κινδύνων αυτών και αύξησης της εξασφάλισής του απέναντι σε αυτούς. Καθώς, λοιπόν, ο έμπορος προμηθευτής χρησιμοποιεί στις συναλλαγές του ιδιαίτερα την πίστωση, ως μέσο πληρωμής, ερευνώνται οι τρόποι εξασφάλισης της εμπορικής πίστωσης και τα εργαλεία ουσιαστικού δικαίου, με τα οποία αυτή επιτυγχάνεται. Καθώς, όπως στη πράξη, πολλοί έμποροι δε λαμβάνουν μέτρα εξασφάλισης, λόγω του κόστους αυτών, πέραν της συνηθέστερης, η οποία είναι η ασφάλιση των εμπορευμάτων, μελετώνται και νομικές παράμετροι που λειτουργούν υπέρ του προμηθευτή–εμπόρου. Η μακροχρόνια εμπορική πρακτική, άλλωστε, έχει καταδείξει πρακτικές και συνήθειες, που χρησιμοποιούνται μεταξύ εμπόρων, όπου ορισμένες από αυτές ευνοούν τον προμηθευτή περισσότερο σε σχέση με τον αντισυμβαλλόμενό του. Στη συνέχεια, εξετάζεται η νομική κάλυψη του εμπόρου, μετά την ανώμαλη εξέλιξη της έννομης σχέσης με τον αντισυμβαλλόμενό του, σε επίπεδο επίλυσης της διαφοράς. Καταδεικ-νύονται τα πλεονεκτήματα των εναλλακτικών μορφών επίλυσης εμπορικών διαφορών, με έμφαση στη διαδικασία της διαμεσολάβησης και της διαιτησίας. Παρατίθεται και η από άποψη ιδιωτικού διεθνούς δικαίου, μεθόδευση, ώστε να επιτυγχάνεται η μεγαλύτερη δυνατή εξασφάλιση του εμπόρου. Τέλος, παρουσιάζονται τα εργαλεία για την αναγκαστική είσπραξη των απαιτήσεων από τον οφειλέτη, τόσο ως προς τις διευκολύνσεις που παρέχει το ενωσιακό δίκαιο, όσο και για απαιτήσει εκτός ΕΕ.
Abstract:
The present dissertation aims to raise the problems of the merchant, who dares, despite the risks, to carry out cross-border transactions, aiming at his own profit, which in turn leads to overall economic prosperity. Through these problems, ways to reduce transaction risks such as ensuring his security towards them are highlighted. Due to the fact that a trader - supplier uses particularly credit as a method of payment, manners of ensuring his trade credit and respective legal tools are depicted. As in trade practice, many traders do not receive assurance measures, because of the cost thereof-beyond the most common, which is the insurance of the goods-legal aspects that work in favor of the trader-supplier are examined. Long-term business practice, moreover, has demonstrated practices and habits, used between traders, where some of them favor the supplier more than the other party. Subsequently, the legal protection of merchant is dealt, after the non-payment of credit by the other party in the dispute settlement level. Moreover, the advantages of alternative forms of resolving commercial disputes, with emphasis on mediation and arbitration are stated. From a private international law approach, ways to achieve the greatest possible assurance of the trader is, also, researched. Finally, the tools for the forced recovery of debts from the debtor are presented, both in terms of the facilities provided by the EU law and the ways of debt collection that apply to non-EU debtors.
Περιγραφή:
Διπλωματική εργασία - Πάντειο Πανεπιστήμιο. Τμήμα Δημόσιας Διοίκησης, ΠΜΣ, κατεύθυνση Δίκαιο Επιχειρήσεων και Διοίκηση, 2017
